Plastikowy tester udarności z prostą belką i wahadłem

Oprzyrządowany tester udarności z wahadłem z tworzywa sztucznego jest przyrządem do badania udarności materiałów pod obciążeniem dynamicznym. Jest niezbędnym przyrządem badawczym dla producentów materiałów i działów kontroli jakości, a także niezbędnym przyrządem badawczym dla jednostek naukowo-badawczych do prowadzenia nowych badań materiałowych.

Zalety produktu:
Pojawienie się oprzyrządowania (a dokładniej cyfrowego) wahadłowej maszyny do badań udarności spowodowało istotne zmiany w badaniach udarności w dwóch aspektach.
Jedną z głównych różnic między oprzyrządowaną maszyną do badania udarności wahadłowej a zwykłą maszyną testującą jest oprzyrządowanie (cyfryzacja): to znaczy sterowanie, wyświetlanie energii oraz zbieranie i przetwarzanie krzywej uderzenia są zdigitalizowane. Wyniki testu udarności są wizualizowane na wyświetlaczu graficznym i można uzyskać krzywe siły uderzenia w czasie, siły uderzenia-ugięcia itp.;
Drugim jest „standaryzacja instrumentalnych metod badań udarności”, która spowodowała jakościową zmianę w badaniach udarności. Zmiana ta znajduje odzwierciedlenie w następujących aspektach:
1. Definicja energii uderzenia opiera się na definicji pracy fizycznej: praca=siła×przemieszczenie, czyli do pomiaru wykorzystuje się pole pod krzywą siły uderzenia-ugięcia;
2. 13 parametrów odzwierciedlających udarność materiału określoną przez krzywą udarności wynosi 13:1 w porównaniu z jedynym parametrem energii uderzenia podanym w zwykłej metodzie badania udarności, którego nie można uznać za zmianę jakościową;
3. Wśród 13 parametrów wydajności znajdują się 4 parametry siły, 5 ugięcia i 4 parametry energii. Wskazują one odpowiednio wskaźniki właściwości sprężystości, plastyczności i procesu pękania materiału po uderzeniu, co świadczy o jakościowej zmianie w próbie udarności;
4. Wizualizuj próbę udarności. Można również uzyskać krzywą siły uderzenia i odkształcenia, podobnie jak w przypadku próby rozciągania. Na krzywej możemy wizualnie zobaczyć proces deformacji i pękania próbki udarowej;

Cechy:
1. Może bezpośrednio wyświetlać pierwotną krzywą, siłę-czas, siłę-odchylenie, energię-czas, ugięcie energii, krzywą analizy i inne krzywe.
2. Energia uderzenia jest obliczana automatycznie na podstawie kąta uniesienia wahadła. 3. Oblicz cztery siły bezwładności szczytowej siły, siły maksymalnej, siły początkowej niestabilnego wzrostu pęknięcia i siły zrywającej na podstawie zmierzonych wartości czujnika siły; szczytowe ugięcie bezwładnościowe, ugięcie przy maksymalnej sile, początkowe ugięcie w przypadku niestabilnego wzrostu pęknięcia, ugięcie przy pękaniu, całkowite Pięć przemieszczeń ugięcia; 14 wyników obejmujących energię przy maksymalnej sile, energię początkową niestabilnego wzrostu pęknięcia, energię pękania, pięć energii całkowitej energii i udarność. 4. W kolekcji kątów zastosowano precyzyjny enkoder fotoelektryczny, a rozdzielczość kąta wynosi do 0,045°. Zapewnij dokładność energii uderzenia sprzętu. 5. Urządzenie wyświetlające energię ma dwie metody wyświetlania energii, jedna to wyświetlacz enkodera, a druga to pomiar siły przez czujnik, a oprogramowanie komputerowe oblicza ją i wyświetla. Obydwa tryby tej maszyny są wyświetlane razem, a wyniki można ze sobą porównać, co może całkowicie wyeliminować ewentualne problemy. 6. Klienci mogą skonfigurować różne czujniki siły uderzające w ostrze zgodnie z wymaganiami testowymi. Na przykład ostrze R2 spełnia normy ISO i GB, a ostrze R8 spełnia standardy ASTM.

Parametry techniczne

Spełnij normę:
GB/T 21189-2007 „Kontrola wahadłowych maszyn do badania udarności belek podpartych z tworzywa sztucznego, belek wspornikowych i maszyn do badania udarności przy rozciąganiu”
GB/T 1043.2-2018 „Wyznaczanie właściwości udarowych belek swobodnie podpartych z tworzywa sztucznego – Część 2: Instrumentalna próba udarności”
GB/T 1043.1-2008 „Określanie właściwości udarowych belek swobodnie podpartych z tworzywa sztucznego – Część 1: Badanie udarności bez przyrządów”
ISO 179.2 „Tworzywa sztuczne – Oznaczanie właściwości udarowych metodą Charpy’ego – Część 2: Przyrządowa próba udarności”