Służy do określania wytrzymałości na zerwanie, wydłużenia przy zerwaniu, rozdarcia, wytrzymałości na rozerwanie i innych wskaźników fizycznych i mechanicznych różnych tkanin, geotekstyliów, geosiatek, sztucznej skóry, wyrobów z tworzyw sztucznych, drutów wolframowych (molibdenowych) itp.
Zgodny ze standardami
GB/T15788-2005 „Metoda badania rozciągania geowłókniny Metoda szerokiego paska”
GB/T16989-2013 „Metoda badania rozciągania szerokiego paska geowłókniny/spoiny”
GB/T14800-2010 „Metoda badania wytrzymałości geotekstyliów na rozrywanie” (odpowiednik ASTM D3787)
GB/T13763-2010 „Metoda badania wytrzymałości na rozdarcie metodą trapezową geowłókniny”
GB/T1040-2006 „Metoda badania wytrzymałości na rozciąganie tworzyw sztucznych”
JTG E50-2006 „Przepisy eksperymentalne dotyczące geosyntetyków w inżynierii drogowej”
ASTM D4595-2009 „Metoda badania rozciągania szerokich pasków geowłóknin i wyrobów pokrewnych”